Fiji Time

BULA!

Dit is alweer mijn allerlaatste verslagje voorlopig. Wat is de tijd gevlogen en wat heb ik een prachtige tijd gehad! Mijn allerlaatste stop, was zoals aangekondigd, Fiji aka ‘het paradijs’. Want unbelievable, wat is het prachtig daar! Probeer eens te bedenken hoe Fiji eruit ziet.. Jep precies dat beeld, zo ziet het er ook echt uit. Witte stranden, het helderste water, de meest kleurrijke vissen en ontiegelijk heet.

De eerste dag vloog ik van Auckland naar Nadi, een van de grootste steden van Fiji. Nadi was mooi, maar zoals ieder ander tropisch eiland. 1 Nacht moest ik doorbrengen in ‘Smugglers Cove’, voordat ik die dag erna aan mijn islandhopping begon. Het was maar 1 nacht, maar oh wat was die nacht lang. Smugglers Cove is namelijk een hostel/hotel. Het hotelgedeelte was prima, het ligt aan het strand, heeft een mooi zwembad en een goede bar. Het hostelgedeelte daarentegen.. Ik sliep samen met 33 anderen op een kamer. 33 anderen? Ja, 33 anderen. 17 stapelbedden in 1 vochtige, benauwde ruimte, waar de hele nacht mensen in en uit stormden. Mijn bed was pal naast de wc’s en uitgang, waardoor ik constant, al zwetend, werd wakkergemaakt door dronken, luide mensen die naar de wc moesten, of gewoon de kamer in gingen, uit gingen, in gingen, uit gingen, in gingen etc. Dat was een topnacht dus haha! Gelukkig werd ik om 7u ’s morgens opgehaald door een bus die me naar de haven bracht, waarmee ik met de ferry meteen de grootste afstand mogelijk zou afleggen, namelijk naar het meest noordelijke eiland. Dit duurde zo’n 4.5 uur, die ik heerlijk even bij heb kunnen slapen. Vanaf Nacula Island, het noordelijkste eiland, zou ik al eilandhoppend mijn weg terug maken naar de haven.

Na 4.5u op de ferry was het eindelijk mijn beurt om het eerste resort te bezoeken. Oarsmansbay Lodgde. Bij iedere stop, verlieten ongeveer 10 mensen de ferry, onderweg naar hun resort. Vreemd genoeg leek ik de enige die eruit moest bij Oarsmansbay.. Eenmaal in het kleine bootje wat me van de ferry naar Oarsmansbay bracht, stapte er nog een (Duits) meisje in. Gelukkig. We stelden ons aan elkaar voor en het bleek dat zij precies dezelfde tocht ging maken als ik, zelfde resorts, zelfde trips en zelfde tijden. Gezellig, was ik niet helemaal in mijn eentje meer. Ondertussen kwamen we aan bij het meest witte strand, het meest heldere water wat we tot nu toe voorbij hadden zien komen. Op het strand stonden wat huisjes en op de steiger stond een 8tal aan mensen ons toe te zingen. Wow, dit was gewoon ons resort! We stapten uit, nadat we met een warm ‘Bula’ werden begroet en kregen een welkomstdrankje aangeboden. Nadat we naar onze kamer werden gebracht, merkte ik dat er maar 2 andere mensen in het hele resort verbleven. Heerlijk rustig dus, precies waar ik even naar opzoek was. We hadden ook nog eens onze eigen kamer ennnn een 2p bed!!

Na een prima nachtrust, werden we meegenomen naar de Sawailau cave, de cave waar de Blue Lagoon movie met Brooke Shields onderandere is opgenomen. Via een trap kwam je in deze cave en na een kleine sprong, zwom je er rond in het superblauwe, extreem zoute water. Het water was zo helder, dat je de bodem van de cave kon zien. Om in de 2e cave te komen, moest je een stukje onderwater zwemmen, om vervolgens in het pikkedonker boven te komen. Met zaklampen kon je de 2e cave bekijken. Wederom een supertoffe ervaring.
Eenmaal terug op het resort, nam iemand van de staff ons mee om te gaan snorkelen in THE Blue Lagoon, een supermooi snorkelgebied. Hij zwom steeds mee naar de mooie plekken en dook afentoe wat dingen op om te laten zien. Toen we weer terug waren, wilde hij ons leren hoe we een kokosnoot moesten opereren. Hij plukte ze, en liet ons ze pellen, wat niet echt ergens toe leidde, waardoor hij het uiteindelijk zelf heeft gedaan haha. Hij prikte een gat, wij dronken hem leeg en hebben hem uiteindelijk zelf opengehakt om het vruchtvlees te eten. Ik heb al vaker een verse kokosnoot gegeten, maar nog nooit een zo lekker als deze!

Na het avondeten begonnen zich wat locals te verzamelen voor het Divali feest. Divali is een van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme. Doordat er veel hindoes in Fiji leven, is Divali daar ook een nationale feestdag geworden, en hebben ze er een eigen draai aangegeven. Overal op Fiji werd de hele nacht vuurwerk afgestoken en kwamen mensen bij elkaar om Kava te drinken. Kava is een drankje, gemaakt van de wortel van de Kava plant. Het drinken van Kava geeft een stimulerende werking, waaronder tinteling van tong en lippen, behoefte om te praten, euforisch gedrag, kalmering, een warm gevoel, helder denken, spierontspanning en uiteindelijk slaperigheid.

Voor deze ceremonie werden wij, als enige 2 gasten op het resort op dat moment, uitgenodigd. Uiteraard hebben wij dit aanbod niet afgeslagen. Nadat we aansloten bij de kring locals, die ons zo hadden gesitueerd, dat ze ons allemaal goed konden zien, want hee, 2 blonde meiden in hun midden was wel even bijzonder natuurlijk. Daar zaten we dan in het midden van de kring, te staren naar de bruinige substantie in een kom van ongeveer 1.5 meter doorsnee. Na de ceremonie, gingen er verschillende kokosnootschillen, die dienden als kommetje de cirkel rond. Men klapte 1 keer, nam de kom aan, dronk hem in 1 teug leeg en klapte daarna 3 keer. Dan werd het kommetje opnieuw gevuld en doorgegeven aan de volgende, waarna hetzelfde ritueel plaatsvond. Wij waren al snel aan de beurt. Na 1 keer klappen, zette ik het kommetje aan mijn mond en dronk ik het met moeite leeg, want lekker is het niet haha. Daarna klapte ik 3 keer zoals het hoort. Het smaakt behoorlijk naar modder, of iets in die richting. En jawel, meteen begon mijn mond te tintelen, en volgden de rest van de effecten al snel. De Kava ceremonie ging verder en na 3 kommetjes hielden wij het voor gezien en vielen in een diepe slaap.

Die dag erna ben ik voor het ontbijt nog even de zee ingedoken, waarna we na het ontbijt ons klaar maakten voor vertrek naar het volgende eiland. Het weer was niet zo super vandaag, behoorlijk bewolkt zelfs. Na een afscheidsliedje en een woordje van de Chief, over hoe jammer hij het vond dat we al gingen, voeren we richting de ferry, op weg naar het volgende eiland. Dit eiland had een wat minder strand, maar hee, voor in Fiji dan. De zon brandde zo erg dat het me niks verbaasde dat het nadat we onze gedeelde kamer bezocht hadden, begon te regenen. We deelden deze kamer met ongeveer 8 anderen. De rest van de dag is het blijven regenen en hebben we dus maar een beetje in de hangmatten gelegen om wat te lezen en wat spelletjes gedaan.

Die dag erna werd ik meegenomen op mijn Mantaraytrip. Helaas was de laatste mantarog al een week of 3 geleden gespot, dus hebben we er een snorkelingtrip van gemaakt. Ik werd samen met nog 2 meiden midden in de zee gedumpt, maar op een schitterende snorkelplek! Deze was nog beter dan de vorige! Het water was super helder, maar er stond een aardige stroming, waardoor je zelf niet hoefde te zwemmen. Je werd gewoon meegevoerd, je hoefde alleen maar naar beneden te kijken. Het koraal was hier mooier, er waren wel minder vissen, maar een stuk meer variatie dan in the Blue Lagoon. Wel waren hier meer kwallen, waardoor ik dus na een aantal steken, mezelf weer aan boord heb gehesen. Tijdens het snorkelen hebben we zelfs een puffyfish gezien! Zo’n bolle die zich opblaast, met van die stekels over z’n hele lijf. De gids die mee was ging ondertussen speervissen, waardoor we diezelfde puffyfish even later weer aan een speer geregen terug in de boot tegenkwamen. Arm ding. Terug op het resort heeft het de hele middag geregend en hebben we weer niet heel veel kunnen doen.

Die dag erna was het zondag en verzamelden alle locals zich voor de kerkceremonie, waar wij ook weer voor uitgenodigd waren. Deze 1 uur durende ceremonie hebben wij al klappend en mee neuriënd bijgewoond. Na de ceremonie had ik samen met nog 2 meiden een Fijiaanse kookles, waar we een desert van kokosnoot, ananas en banaan hebben leren maken. Er was een beetje haast bij, want ’s middags vertrokken we naar alweer het laatste eiland.

Het laatste eiland en resort was echt geweldig! Dit eiland was zo klein, dat je het in 3 minuten rond kon lopen. Op het kleine eiland lag een klein resort waar van alles te beleven was, ondanks zijn grootte. Je kon er gratis kayakken, snorkelen en paddleboarden. Ook was er een zoutwaterzwembad. (Waarom zou je in een zoutwater zwembad zwemmen?) Hier had ik ook mijn eerste scubadiving les. Althans, dat was de bedoeling. Helaas had mijn travelagency het zo onhandig gepland dat mijn scubalesson samenviel met de zeiltrip die dag erna. SHIT!! Werd er zo even mijn eerste scubadive les door de neus geboord. Die avond hebben we na het eten wat drankspelletjes gedaan, waarvan eentje erg op kingen leek (Fijan Ring of Fire). Uiteraard heb ik die spelregels even opgeslagen, no worries. Wederom sliepen we in een ruimte met ongeveer 12 anderen.

Die dag erna had ik samen met Nathalie (het Duitse meisje) en 4 andere mensen uit the UK en US de zeiltrip. ’s Morgens vroeg werden we opgehaald door de ferry en naar een andere haven gebracht waar ‘The Seaspray’ al op ons lag te wachten. Deze hele dag gingen we zeilen en was alle drank (incl alcohol), de bbq en alle snacks inclusief en all you can eat/drink. Toppp dus! Maargoed dat ik ’s Morgens mijn seasickness medicine had ingenomen, want het was wederom een behoorlijk geschommel. We stopten bij het eiland waar ‘Castaway’ met Tom Hanks is opgenomen. Daar hebben we weer even gesnorkeld en gezond. Volgende stop was een school, een dorpje en een Kavaceremonie. Dit was toeristische Kava, dus die hebben we overgeslagen, aangezien we de echte al hadden gehad. Deze Kava bleek ook geen werking te hebben. Na deze heerlijke tocht werden we weer afgezet op het mainland van Nadi en moesten we weer terug voor een horrornacht in ‘Smugglers Cove’. Al viel deze nacht wel mee, de helft van de bedden was leeg, dus was het een stuk minder druk. Laatste avondje genieten van cocktails, vuurwerk en lekker eten, voor ik de dag erna weer terug zou vliegen naar Auckland, en 1 nacht zou doorbrengen in een hostel vanuit waar ik nu deze laatste blog schrijf. Dit is mijn allerlaatste dag in Nieuw Zeeland en het regent.. STOM!

Vanavond vlieg ik terug naar Nederland, ofja, vanavond. Vanavond, morgen en overmorgen vlieg ik terug naar Nederland haha. Lekker weer 46 uur vliegtuigen en vliegvelden.

Wat een tijd, wat een avontuur, wat een levenslessen, wat een herinneringen, wat een ervaringen, wat een leuke mensen, wat een mooie plekken. Ik heb genoten!

Tot vrijdag y’all!